WYSTAWA PORCELANY ĆMIELOWSKIEJ cz1 (1809-1920)

   Ostatnio odwiedziłam Muzeum Narodowe w Kielcach. Jestem pod wrażaniem wystawy pod tytułem „Od manufaktury magnackiej do przemysłu. Ceramika ćmielowska w zbiorach MNKi”. Jest to wyjątkowe wydarzenie, które potrwa do 29 listopada. Wystawie towarzyszy bardzo obszerna publikacja w formie katalogu zbiorów z historią wytwórni. Według mnie do tej pory nie było tego typu wydania tematycznego. Sama wystawa prezentuje ok 1400 porcelanowych elementów z bardzo różnych okresów. Uczta dla kolekcjonerów, polecam. Przy okazji odwiedziłam też wystawę stałą, w której zwiedza się dawny Pałac Biskupów Krakowskich i wystawę malarstwa. Szczególnie ta ostatnia, przepiękna sprawa. Wystawie malarstwa towarzyszy i to w niemałym zakresie wystawa rzemiosła. Można tam zobaczyć szkła głównie czeskie i śląskie, ceramikę np. włoską, angielską, niemiecką, nawet widziałam talerze z dawnej polskiej manufaktury Belweder czy Pruszków. Oczywiście nie zabrakło Pacykowa. Ta wystawa pokazywała też porcelanowe manufaktury jak Miśnia, Drezno ale i widziałam tam Korzec oraz Baranówkę, które na polskim rynku dziś są unikatem. Podsumowując swoją wycieczkę, jestem bardzo mile zaskoczona tym, że tak stosunkowo małe Muzeum w Kielcach może być prawdziwą „wisienką na torcie”. Dla odmiany odwrotne wrażanie towarzyszyło mi w ostatniej wyprawie do Wilanowa, gdzie szczególnie otoczenie pałacu nie robi pozytywnego wrażania. Oczekiwania co do tego miejsca myślę, że każdy ma duże, w końcu to rezydencja królewska. Oderwałam się od tematu, wracamy do porcelany ćmielowskiej. Jak to ja, zawsze robię masę zdjęć i mam zamiar namiastkę Wam ich pokazać.

   Przypomnę, pierwszym właścicielem Ćmielowa był hr. Jacek Małachowski. Po śmierci hrabiego w 1821 roku fabrykę w wyniku sukcesji przejęła jego córka Franciszka Dunin-Karwicka. W 1830 roku obszerne dobra ćmielowskie i bałtowskie kupili Wojciech Pusłowski i Teresa Scypionowa del Campo, siostra-teściowa ks. Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, która od 1845 roku była jedyną właścicielką manufaktury ćmielowskiej, po niej zaś jej córka Maria ks. Drucka-Lubecka. W 1863 roku fabrykę objął w dzierżawę warszawski kupiec Kazimierz Cybulski. Był on właścicielem dużego sklepu znanego pod szyldem „Skład szkła”. W 1882 roku zrezygnował z produkcji fajansu na rzecz produkcji porcelany, kamionki i przez chwilę majoliki. Produkcję powierzył Francuzowi Stanisławowi Thiele. Po śmierci Kazimierza Cybulskigo fabrykę przejął jego syn Stanisław. Jednak nie trwało to długo, z uwagi na jego nagłą śmierć. Wdowa po Stanisławie sprzedała fabrykę w 1887 roku potomkom Druckich-Lubeckich. Taki stan własnościowy mniej więcej utrzymywał się do zakończenia II wojny światowej. W 1945 fabryka ćmielowska została upaństwowiona.

Fajans1809-1830r.

Fajans 1850-1860rok, druk podszkliwny

Fajans z ok.1860 roku. Druk podszkliwny

Fajans malowany podszkliwnie i naszkliwnie z ok. 1880 roku.

 Porcelana z ok 1850 roku. Malowana ręcznie.

 Końcówka do fajki 1840-1850rok. Malowana ręcznie

 Porcelanowa szkatuła 1839-1850rok, złocona.

 Porcelanowa puszka z pokrywką  1850rok. Malowan ręcznie

 Porcelana 1839-1863rok. Malowan ręcznie

Porcelana 1839-1863rok. Malowana ręcznie.

 Porcelana 1860-1863. Malowana ręcznie.

 Porcelana 1863-1887. Malowana ręcznie

Porcelana z 1863-1887 roku. Malowana ręcznie .

Patera porcelanowa w kształcie liścia z 1863-1887 roku. Malowana ręcznie . Wg mnie w stylu wyrobów śląskich.

Porcelana z 1887-1900 roku. Malowana ręcznie.

 Porcelanowy serwis  z 1900-1914 roku. Kalka

Porcelana z 1900-1914 roku. 

  Porcelanowy serwis "Giewont" z 1900-1914 roku. Kalka

 Filiżanka z serwisu "Giewont". Malowana ręcznie.

 Porcelanowa filiżanka do czekolady z 1887-1900 roku. Malowana ręcznie.

W części 2 przedstawię czołową porcelanę od lat 20.

To już było :
http://lawendowyzagajnik.blogspot.com/2015/03/porcelana-z-cmielowa-kaprys-i-paski.html